พระราชธรรมโกศล (หลวงปู่สวัสดิ์ ทสฺสนีโย) วัดใต้พระเจ้าใหญ่องค์ตื้อ (วัดใต้เทิงหรือวัดใต้) ถนนพรหมราช ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี

[ตามรอยพุทธ]

[

พระราชธรรมโกศล (หลวงปู่สวัสดิ์ ทัสสนิโย)
เจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี (ธ) เจ้าอาวาสวัดใต้พระเจ้าองค์ตื้อ
ถนนพรหมราช ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี

[ตามรอยพุทธ]

อัตโนประวัติ
พระราชธรรมโกศล (สวัสดิ์ ทสฺสนีโย)
วัดใต้พระเจ้าใหญ่องค์ตื้อ
(วัดใต้เทิงหรือวัดใต้)
ถนนพรหมราช ตำบลในเมือง
อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี

พระราชธรรมโกศล (สวัสดิ์ ทสฺสนีโย) วัดใต้พระเจ้าใหญ่องค์ตื้อ (วัดใต้เทิงหรือวัดใต้) ถนนพรหมราช ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี มีนามเดิมว่า สวัสดิ์ ตามสีวัน เกิดเมื่อวันที่ 29 เมษายน 2485 ที่บ้านท่าบ้งมั่ง ตำบลวารินชำราบ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี โยมบิดา-มารดา ชื่อ นายมี และนางชู แซ่อึ้ง

สำเร็จการศึกษาชั้นประถมปีที่ 4 โรงเรียนในหมู่บ้าน แล้วออกมาช่วยครอบครัวหาเลี้ยงชีพ

กระทั่งย่างเข้าสู่วัยหนุ่มได้รับการเกณฑ์ทหาร หลังจากปลดประจำการจึงได้ขออนุญาตบุพการีเข้ารับการบรรพชาอุปสมบทตามประเพณี เมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2507 ณ พัทธสีมา วัดใต้พระเจ้าใหญ่องค์ตื้อ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี มีพระราชธรรมสุธี (เสนโก นัดทับทอง) เจ้าอาวาสวัด เป็นพระอุปัชฌาย์, พระครูวิจิตรธรรมภาณี (เล็ง เขมโก) วัดศรีอุบลรัตนาราม เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระครูประจักษ์อุบลคุณ (สุธีร์ ภัททิโย) วัดเลียบ เป็นพระอนุสาวนาจารย์

อยู่จำพรรษาและอยู่ช่วยงานพัฒนาวัดใต้พระเจ้าใหญ่องค์ตื้อโดยตลอด จนได้รับความไว้วางใจให้ดำรงตำแหน่งเป็นเลขานุการบริหาร งานวัด ด้วยความเป็นผู้ที่รักการเรียน ชอบอ่านหนังสือทั้งทางโลกและทางธรรม สามารถสำเร็จนักธรรมชั้นตรี-โท-เอก ตามลำดับ ณ สำนักเรียนวัดสุปัฏนารามวรวิหาร พ.ศ.2510

ในปีถัดมาได้เข้ารับการอบรมเป็นครูสอนพระปริยัติธรรมที่สำนักเรียนเดียวกัน เพื่อสอน หนังสือพระภิกษุสามเณรที่เข้าเรียนกับสำนักเรียนให้มีความรู้แตก ฉานยิ่งขึ้น ด้วยความเป็นครูของท่านที่ได้ทุ่มเทเวลาสอนพระปริยัติธรรมแก่ภิกษุสามเณรแล้ว ยังอุทิศตนเป็น ครูสอนนักเรียนสายสามัญ และเป็นวิทยา กรให้ความรู้ในหลักธรรมทางพระพุทธ ศาสนากับยุวพุทธิกสมาคมมาตั้งแต่ปี 2510 ด้วยเห็นว่า "ความรู้เท่านั้นที่สร้างให้คนเป็นคนดีได้" จนได้รับการแต่งตั้ง ให้เป็นผู้อำนวยการ การศึกษาพระปริยัติธรรมคณะสงฆ์ธรรมยุต จังหวัดอุบลราชธานี

นอกจากมีความรู้ทางด้านการศึกษาพระปริยัติธรรม ท่านยังมีความรู้ในเรื่องการก่อสร้าง ทั้งช่างไม้ ช่างปูน รวมทั้งการเขียนออกแบบตก แต่งสถานที่ ผลงานด้านการบูรณปฏิสังขรณ์ถาวรวัตถุของวัด นอกจากรักษาพระอุโบสถและก่อสร้างเพิ่มเติม เพื่อใช้เป็นศาสนสถานใช้ประกอบกิจกรรมทางสงฆ์ ท่านยังได้บูรณะจัดเก็บรักษาหลักจารึกรูปเสมาศิลาทรายแดง จารึกอักษรธรรมอีสานอายุอยู่ในราวพุทธศตวรรษที่ 19-24 รวมทั้งหลักจารึกไม้สักทอง และถาวรวัตถุอีกหลายชนิดของวัดให้อยู่ในสภาพสมบูรณ์ไม่เสียหาย เพื่อให้อนุชนรุ่นหลังได้ศึกษาเล่าเรียน

พ.ศ.2514 หลังได้รับแต่งตั้งเป็นพระฐานานุ กรม ที่พระครูปลัดได้รับความไว้วางใจจากเจ้าคุณพระศรีจันทรคุณ เจ้าอาวาสรูปที่ 12 ของวัดใต้พระเจ้าใหญ่องค์ตื้อ ให้เป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาส ดูแลการพัฒนาวัดให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้น กระทั่งพระศรีจันทรคุณได้มรณภาพลง พ.ศ. 2518 คณะสงฆ์เมืองอุบลราชธานี ฝ่ายธรรมยุต ได้แต่งตั้งให้ท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดใต้พระเจ้าใหญ่ องค์ตื้อสืบต่อมา

ลำดับงานปกครองคณะสงฆ์
พ.ศ.2538 รักษาการเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี ฝ่ายธรรมยุต
พ.ศ.2539 ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี ฝ่ายธรรมยุต

ลำดับสมณศักดิ์
พ.ศ.2523 ได้รับพระราช ทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นโท เจ้าคณะอำเภอเมืองอุบลราชธานี ในราชทินนามที่ พระครูประจักษ์อุบลคุณ โดยไม่ต้องผ่านชั้นตรีมาก่อน

พ.ศ.2530 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นเอก ในราชทินนามเดิม
พ.ศ.2536 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระครูสัญญาบัตรชั้นพิเศษ ในราชทินนามเดิม
พ.ศ.2540 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญ ในราชทินนาม ที่ พระสิริธรรมวงศาจารย์
พ.ศ.2546 ได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นราช ในราชทินนามที่ พระราชธรรมโกศล

แม้ตำแหน่งงานทางปกครองสงฆ์จะทำให้ ศาสนกิจของท่านเพิ่มมากขึ้นตามลำดับ แต่พระราชธรรมโกศลยังให้การสงเคราะห์ลูกหลานในชุมชนที่อาศัยอยู่รอบวัด ซึ่งส่วนใหญ่ เป็นเด็กด้อยโอกาส เพราะบิดามารดามีฐานะยากจนท่านจึงได้ก่อตั้งศูนย์พัฒนาเด็กเล็กและอนุบาลชุมชนโรงเรียนเทศบาลบูรพา เพื่อให้ การสงเคราะห์ดูแลลูกหลานชาวชุมชนที่อาศัยอยู่รอบวัด ให้ได้รับการดูแลและให้ความรู้ เป็นการเตรียมพร้อมก่อนเข้าเรียนในระดับชั้น ประถมศึกษา โดยเด็กที่พ่อแม่นำมาเข้าเรียนกับทางศูนย์พัฒนาเด็กที่ท่านตั้งขึ้นไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น

นอกจากการก่อตั้งศูนย์พัฒนาเด็ก อบรมสั่งสอนบุตรหลานชาวบ้านที่ขาดโอกาสให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นแล้ว ในทุกปีวัดใต้พระเจ้าใหญ่องค์ตื้อจะมีการมอบทุนการศึกษาแก่นักเรียนเรียนดี แต่ขาดแคลนทุนทรัพย์ ตามที่โรงเรียนแต่ละแห่งเสนอเข้ามา โดยให้ทุนนักเรียนทั้งระดับชั้นประถมศึกษาและมัธยม ศึกษา นอกจากนี้ ยังรับเป็นประธานจัดตั้งห้องสมุดโรงเรียนสอนพระปริยัติธรรมทุกแห่งในจังหวัดอุบลราชธานี พร้อมรับเป็นประธานดำเนินการก่อสร้างโรงพยาบาล โรงเรียน ศาลาพักร้อนให้กับชุมชนต่างๆ จนเป็นที่ทราบกันดี

พ.ศ.2542 พระราชธรรมโกศลได้รับรางวัลเสมาธรรมจักรทองคำ ผู้ทำคุณประ โยชน์ต่อพระพุทธศาสนา สาขาเผยแพร่พระพุทธศาสนาในประเทศไทย
พ.ศ.2544 ได้รับรางวัลเกียรติบัตรอุทยานการศึกษาในวัด
พ.ศ.2546 ได้รับรางวัลเป็นวัดพัฒนาตัวอย่าง
พ.ศ.2548 ได้รับพระราชทานรางวัลโล่ ย่าม พัด จากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ให้เป็นวัดพัฒนาตัวอย่างที่มีผลงานดีเด่น

พระราชธรรมโกศลมีมโนธรรมในการดำเนินชีวิตว่า "ขอให้เอาความดีเป็นแกนกลางทางชีวิต เอาความคิดเป็นเครื่องช่วยอำนวยผล เอาแรงงานเป็นกลไกภายในตน นี้คือคนมีคุณค่าราคางาม"  แม้วัยจะล่วงเลยกว่า 67 ปี แต่ท่านเจ้าประคุณยังคงมุ่งมั่นที่จะทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้เจริญยิ่งขึ้น จึงนับเป็นมงคลอย่างยิ่ง สำหรับผู้ที่ได้สัมผัสใกล้ชิดและได้รับฟังคำสั่งสอนจากตัวท่าน พระราชธรรมโกศลจึงเป็นอาจารย์ ผู้ประเสริฐ ที่ชาวเมืองอุบลราชธานีกราบด้วยศรัทธา เป็นศรีและสง่าแห่งเมืองดอกบัวโดยแท้

[ตามรอยพุทธ]

พระราชธรรมโกศล
(หลวงปู่สวัสดิ์ ทัสสนิโย)
เจ้าคระจังหวัดอุบลราชธานี (ธ)
เจ้าอาวาสวัดใต้พระเจ้าองค์ตื้อ
ถนนพรหมราช ตำบลในเมือง
อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]