ผญา BY HS4VQN

[HS4 VQN]

แสงตะเว็นค่ำคล้อย ลมวอยๆพัดอ่อนๆ
หอมเกสรดอกไม้ คะนิงน้องผู้อยู่ไกล
ฝนเดือนสิบโซยซุ่มไม้ ทั้งท่งใหญ่ไฮ่นาเขียว
แม่โพสพทะรงครรภ์ เฝ้านับวันสิทรงคลอด
ยอดเม็ดเข่าขาวกลมน้ำนมอ่อน ฝันออนซอนสุกอร่าม
เหลืองเอ้อเฮ่อเป็นท่งทอง

[HS4 VQN]

ยามเมื่อฝนน้ำฮ่ง
ล้นท่งทุ่งนาเขียว ดอกกระเจียวเริ่มป่งบาน
อีกทั้งดอกจานกะโรยร่วง
คิดฮอดพวงยอดบักเม่า เข้าป่าหาเห็ดดิน
ได้เก็บกินย่างนำทาง พาบ่ว่างปากน้อยๆ

[HS4 VQN]

ฟังเสียงฝนเสียงฟ้า เสียงนกกาผัดมาฮ่ำ
จ่มพ่ำๆคึดฮอดน้อง พอปานฟ้าลั่นแลง
เสียงแจนแวนนกจิบเอิ้น สังสะเทินฤดูใหม่
เสียงแฮกไถนากว้างอ้ายนี่ ง่วงป่วงหา
จักว่าตั๋วหือว่าเล่น จักว่าเป็นหือว่าบ่
ฝากแต่ควมพ้อว้อ คึดฮอดน้องอ้ายยุซุยาม พะ น๊า

[HS4 VQN]

มูลมังเค้า อีสานเฮา นับมื้อเสื่อม
เว้าแล้วหนักกะเดียม ซุมผู้เกิดใหม่น้อย
คอยถ่าแต่สิลืม เขาบอกว่า หนูบ่ปลื้ม
โบราณคัก จักแม่นหยัง หนูบ่เอานำเด้อ
ย้านบ่ทันหมู่เขาเว้ย เซยกะเซย เฒ่ากะเฒ่า
พากันเอาโลดพ่อใหญ่ ซุมหมู่ข่อยเกิดใหม่
บ่ฮู้เรื่องนำดอกจ้า ลาแล้วแนวเก่าหลัง
เป็นตาซังบ๊อ หมู่เจ้า เฒ่าแก่ว่าจั่งใด๋
คือขี้ใส่หัวใจคัก ลูกหลานซู่มื้อนี้
บ่มีเก็บฮับเมี่ยน มูลมังพ่อแม่เก่า
มีแต่เอาใหม่หน้า โหลดอิดล้า นำหมู่เขา เด้นอ   

[kaentong]

โอ๊ยงึด!!!!! HS4VQN  เปลี่ยนไป๊

[kaentong]

ชมรมฯแก่นทองเพิ่นเอ็ดไว้
เว็บไซต์แก่นทองคนฮู้จัก
เป็นการโฮมความรักรักษ์ษาภาษาเค้า
คนอยู่ไกลกะได้ซ้น คนหลายคนก็ได้เบิ่ง
เปิดเบิ่งแนเด้อเว็บไซต์เผื่อได้เห็นเจ้าของ...ซั่นนดอกว๊าาาา

[HS4 VQN]

โอ๊ยงึด!!!!! HS4VQN  เปลี่ยนไป๊

บ่ได้หนีไกลหน้า
หรือวาจาบ่ได้ห่าง อ้ายเอ้ย
ความได้เคยจาไว เคยเว้าบ่ฮ่อนลืม
ยามใด๋ฟ้ามืดครึ้ม กะยังคิดคณิงหา อ้าย mm คงงามอยู่เด้อ 
อย่าฟ่าวหน่ายน้อง คนหล่าผู้อยู่ใกล  เด้ออ้ายเอ้ย

[HS4 VQN]

เสียงแคนดังลายเศร้า ฟังแล้วเหงาใจหดหู่
เสียงเข้าหูชวนให้ น้ำเพม้างจากหน่วยตา
คือเสียงแคนต่อว่า คนลาท่งหลงวิถี
จากหลายปีเข้าเมืองหลวง ลืมลาท่งนาสิ้น
ยินเสียงหวานอิ่งอ้อย ใจข่อยลอยคิดฮอดถิ่น
ดงดอยดินหม่องยั่ง นานแล้วบ่ได้คืน

[HS4 VQN]

บัด ได่เล่น"แกแลคซี่"ขี่"แจ๊ส"เป็นพญา
พั่น ลืมแม่ พ่อ ซาวนา ผู่เลาะดำนาจ้าง
บัด ได่นั่งในห่างสั่งพิซซ่ามาท่าใหญ่
อัน ป่นปลาเคยกินได่ จั่งได๋เจ้ามาเหล่าลืม
เงินพ่อ แม่ ยืมแสนห่า ทุนศึกษาให่เจ้าใหญ่
หวังบาดหย่าง บ่ได่ ยังมีเจ้า ผู่ซ่อยซู
พ่อ แม่ กัดฟันสู่ หนักกะเอา เบาบ่เกี่ยง
เพียงเห้นลูกเป็นจ้าว พอได่เว่า เล่าผู่คน
บ่ทันโดน พั่นลืมจ้อย พ่อ แม่ คอยอย่างหว้าเหว่
แข่วกะเพ แอว กะ ซ่ง หลงลืมซ่ำกระหน่ำมา
คอยลูกหล่าสิมาบ้าน ว่าสงกรานต์มื่อคักแหน่
แต่กะแค่ลมปากเว่า ลูกหล่าเจ้าบ่ต่าวมา
เมือบ้านแหน่ลูกหล่าสอง ยายา ตา เพิ่นจอบส่อง
เงินกะบ่เอา คำ กะบ่ต้อง ขอเพียงเจ้านั่นต่าวมา
ขอแค่ได่เห็นหน่า ก่อนกายาสิหล้าหล่อย
ตากะฝ้าอ่อนแสง แฮงกะเหลือน่อยสิคอยเจ้าได่ส่ำ
ได๋น้อ...คำเอ้ย

[HS4 VQN]

ผญา คือ คำคม สุภาษิต หรือคำพูดที่เป็นปริศนา คือฟังแล้วต้องนำมาคิด มาวิเคราะห์ เพื่อค้นหาคำตอบที่เป็นจริงและชัดเจนว่า หมายถึงอะไร
ผญา เป็นคำพูดที่คล้องจองกัน ซึ่งไม่จำเป็นจะต้องมีสัมผัสเสมอไป แต่เวลาพูดจะ ไพเราะสละสลวย และในการพูดนั้นจะขึ้นอยู่กับจังหวะหนักเบาด้วย
ผญา เป็นการพูดที่ต้องใช้ไหวพริบ สติปัญญา มีเชาวน์ มีอารมณ์คมคาย พูดสั้นแต่กิน ใจความมาก

การพูดผญาเป็นการพูดที่กินใจ การพูดคุยด้วยคารมคมคาย ซึ่งเรียกว่า ผญา นั้น ทำให้ผู้ฟังได้ทั้งความรู้และความคิดสติปัญญา ความสนุกเพลิดเพลิน ยิ่งไปกว่านั้น ยังทำให้เกิด ความรักด้วย จึงทำให้หนุ่มสาวสมัยก่อน นิยมพูดผญากันมาก และการโต้ตอบเชิงปัญญาที่ทำ ให้แต่ละฝ่ายเฟ้นหาคำตอบ เพื่อเอาชนะกันนั้นจึงก่อให้เกิดความซาบซึ้ง ล้ำลึกสามารถผูกมัด จิตใจของหนุ่มสาวไม่น้อย ดังนั้น ผญา จึงเป็นเมืองมนต์ขลัง ที่ตรึงจิตใจหนุ่มสาวให้แนบแน่น ลึกซึ้งลงไป

[HS4 VQN]

สิพามาเบิ่งสาวภูไท  เบิ่งจังใด๋กะงาม



คึ๊ดฮอดพ่อคึดฮอดแม่คึ๊ดฮอดเฮิน
ยากเหลือเกินกะต้องสู้เพ่อคาวมฝัน
จักมื้อเลอล่ะได้เมอพ้อหน้ากั๋น
ลุกะนั่งนับวันเมอเฮินซาน
เป๋นแนวเลอฝนตกเบาะอยู่บ้านเฮา
คนหนุ่มเฒ่าเป๋นแนวเลอน่อลุหลาน
อยู่ทางพี้สำบ๋ายดีมีแต่งาน
คึดฮอดบ้านแฮงๆยามแลงลง


แปนแวนเจ้า สาวภูไทคนงามคล่อง
พอแต่มาพ้อน้อง อ้ายหลงเพ้อป่วงหา
คำเอ้ยนางน้องหล่า ฟังวาจาอ้ายขานกล่าว
ชายผู้เคียงข้างเจ้า มีแล้ว หรือเปล่าดาย
เหลือใจอ้ายผู้ฮ้าย สายเหนี่ยวคงบ่ถึง
พอสิดึงหม่อมนาง ให้ส่องเหลียวมาแนมได้


ส า ว ภู ไ ท
หล่านางเอ้ย กุศลนำทำสร้าง ทางได๋พอได้ท่อง
ป่องได๋ได้ย่างใกล้ นำเจ้าอ้ายสิเพียร
เวียนแต่คิดนำหน้า เช้าแลงมาใจคิดต่อ
มีทางได๋พอได้พ้อ กะเทียวหม่นดอกฝ่าไป


ส า ว ภู ไ ท
คันบ่ได้กับน้อง ตายไปพี่บ่เน่า สิทาวใยอยู่จั่งม่อน
นอนน้ำอยู่จั่งควาย พี่นี่บ่ได้น้อง พี่สิตายเป็นปลวก
ไปนำก่นเครือพลู พี่สิตายเป็นหนู ไปเที่ยวกัดแต่ไหมน้อง


ส า ว อี ส า น
หลายกว่าคำว่าฮัก คักกว่าคำว่าใช่
เหนือสิ่งได๋ใจอบอุ่น ส่งถึงคุณทุกแลงเซ่า
ถึงบ่เว่าใส่ทุกวัน เกี่ยวแขนกันเติมฝันอ้าย
ทุกความหมายกะคือฮัก สุดที่รักที่กล่าวเว่า
มีเพียงเจ้าเฝ้าห่วงหา


เกิดแต่ดนหลายปี บ่ทันมีผู้ยิ้มใส่
มาแห็นสาวผู้ไทย ยิ้มเป้ยหัวหยุ้มทักทาย
หัวใจชายสังมาเสี้ยว ลดเลี้ยวไปเป็นลายต่าง
ลุกย่าง งวกพุ้นพี้ บ่มีหม่องเสี่ยงหัวใจ

ว่าแหม่นบ่าวส่ำน้อย กล้าเก่งคะนองศึก
สาวเว้านำแฮ้งคึก ฮึกเหิมปานผีบ้า
ยินเสียงวาจาต้าน สาวผู้ไทยผั่นแฮงหม่วน
อยากชวนเมือยามบ้าน ไปให้อีแม่แยงเด๊..นอหล่าเอ๊ย


ส า ว ภู ไ ท
นางเอ๊ย รอยยิ้มของนางหล่าพาใจอ้ายไหวหวั่น
ป่วนกระสันต์นำยิ้มเจ้า โตบักอ้ายอยู่บ่เป็น
มันฮ้อนฮนในใจอ้าย ยามบ่เห็นใจสิขาด
คือซ่างบาดใจอ้าย คักแท้ดอกยิ้มนาง

[HS4 VQN]

เจ้า ผู่ตะต่างล่าง ขุมขี้ยางคือชิใหญ่
เชาะข้างขวาและช้าย คือชิได้เทื่อละลึม
นางเอย ได้ยิณเสียงแคนห้าว ย่าวยาว อยู่ฟากท่ง
ใจประสงค์ต่อเจ้า สาวหล่าพี่เอยยย อิอิ

[HS4 VQN]

เจ้าผู้กบยามแล้ง เดือนสามบ่ไขปาก
เจ้าสิงับปากไว้ คอยถ้าเพิ่นผู้ใด๋
เจ้าผู้กกตาลตั้ง กลางนาต้นต่ำ
ฝนสิฮำ แดดสิขั่ว ตาลน้อยให้ค่อยทน
ข่อยนี่เหลียวเมื่อบ้าน เห็นกกตาลเป็นจุ่มกุ่ม
ไผเด้น้อสิได้หุ้ม กินน้ำก่อนพี่ซาย

[HS4 VQN]

เป็นจังได๋นอหล่าเข่าในนาหยุ่งแล้วไป อ้ายเอ้ยเว้าพื้นเข่าฮากไฮมันกะหยุ่งนั้นแหล่วแนวน้ำแซบ่เซา ป้าดซั่วสิได้ขึ้นเล้าสิเหลือกางพอกำบ่เด้นาง อ้ายสิขอเอาแฮงซอนนำสิพอได้บ่เด้หล่า.. ฮ่วยมันเพลงพรศักดิ์ตั้วนี้แหม

[kaentong]

งึดแฮง HS4VQN