พระครูวิโรจน์คุณาทร (หลวงปู่เร็ว ฉันทโก) วัดหนองโน บ้านหนองโน ตำบลหนองโน อำเภอตาลสุม จังหวัดอุบลราชธานี

[ตามรอยพุทธ]

พระครูวิโรจน์คุณาทร
(หลวงปู่เร็ว ฉันทโก)
วัดหนองโน บ้านหนองโน ตำบลหนองโน อำเภอตาลสุม จังหวัดอุบลราชธานี

[ตามรอยพุทธ]

หลวงปู่เร็ว ฉันทโก
เทพเจ้าแห่งวัดหนองโน

              ชาติภูมิ พระอธิการประเทือง  หลวงปู่เร็ว  ฉันทโก (ฉายาที่หลวงปู่ญาท่านสวนตั้งให้ ) ท่านเกิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่  ๙ กรกฎาคม  พ.ศ.๒๔๘๔   บิดาชื่อ  คุณพ่อวันทา  พรมไทย    มารดาชื่อ คุณแม่มี  พรมไทย   มีพี่น้องร่วมท้องทั้งหมด  ๘  คน  หลวงปู่เร็ว  เป็นคนที่  ๗  ( ชาย ๗   หญิง ๑ )  ในวัยเยาว์หลวงปู่เร็ว  เป็นเด็กเรียบร้อย  ขยันอดทน  ตั้งใจเล่าเรียนศึกษา  เป็นคนหัวไว  ใฝ่เรียนรู้  โดยเฉพาะวิชาอาคมเป็นพิเศษ  หลวงปู่เร็ว  มักจะเข้าวัดนาอุดม  ไปหาหลวงปู่ญาท่านสวน แทบทุกวัน  ไปบีบๆ นวดๆ  แล้วก็ขอเรียนวิชาบาลีสันสกฤตบ้าง  อักขระขอมลาวบ้าง  เมื่อหลวงปู่เร็วอายุได้  ๑๕  ปี  จึงขอโยมแม่อุปสมบทเป็นสามเณร  เข้าพรรษาที่  ๒  มีพระธุดงค์มาจากลาว  มาพักที่วัด  ๗  วัน  สามเณรเร็วด้วยความที่ใฝ่รู้  จึงเข้าไปขอเรียนวิชาจากพระธุดงค์ที่มาจากลาว   ก็ได้ความเมตตา  สอนกรรมฐานให้  สามเณรเร็วเป็นคนหัวไวเรียนเก่งความจำดี  พระธุดงค์ชมว่าสามเณรเร็วเก่งมาก  เมื่อถึงวันที่พระธุดงค์จะต้องเดินทางกลับลาว  สามเณรเร็วจึงขอติดตามเดินธุดงค์ไปกับท่านด้วย    ท่านเห็นว่าสามเณรเร็วมีความตั้งใจ ท่านจึงให้ร่วมธุดงค์ด้วย  สามเณรเร็วเดินธุดงค์ไปกับพระอาจารย์ชาวลาวหยู่หลายเดือนไม่เคยถามชื่อท่านเลย  วันนั้นสามเณรเร็วถามชื่อท่าน  พระอาจารย์ท่านตอบว่า  เราคื่ออากาศทาส  ไม่มีตัวไม่มีตนแล้วท่านก็ยิ้ม  ตั้งแต่นั้นมาสามเณรเร็วไม่เคยถามชื่อท่านอีกเลย 
                 มีเหตุการที่ต้องจดจำขึ้นใจ วันนั้นปักกตที่กลางป่าได้มีเสือโคร่งขนาดใหญ่  เดินเข้ามาใกล้ประมาณ  ๕  เมตร  สามเณรเร็วเห็นจะร้องก็ร้องไม่ออก  พระอาจารย์ลาวท่านบอกกับสามเณรเร็วว่า  ไม่ต้องกลัว  แต่เสือโคร่งก็เดินเข้ามาอย่างช้าๆ พระอาจารย์ชาวลาวท่านก็ท่องคาถาเบาๆ  เสือโคร่งเดินมาถึงตรงหน้า  ห่างไม่ถึงคืบเลย  แล้วเสือโคร่งก็มอบลงตรงหน้าพระอาจารย์ลาวอย่างสงบนิ่ง  เสือโคร่งนอนมอบนิ่งจนฟ้าสางแล้วจึงเดินจากไป  หลวงปู่เร็วบอกว่าวันนนั้นไม่ได้หลับตาเลยทั้งคืนกลัวมาก   เช้ากำลังจะออกดธุดงค์  มีชาวบ้านมาใส่บาตรกันมากเลย  น่าแปลกใจ  อยู่ในป่าแท้ๆ  มีชาวบ้านได้ยังไว  สามเณรเร็วจึงถาม  โยมอยู่แถวนี้บ่   ชาวบ้านตอบว่าจ๊ะ..ฉันอยู่แถวนี้นานแล้วจ๊ะ  พอฉันเสร็จก็ให้พรชาวบ้านที่มาใส่บาตร  ชาวบ้านนั้่งรับพรยิ้มอย่างมีความสุข  พอชาวบ้านรับพรเสร็จก็สาธุ   'แล้วพูดพร้อมกันว่า  'พวกฉันรอเทวดามาโปรดนานแล้ว  พวกฉันจะได้ไปเกิดเสียที'   สิ้นเสียงชาวบ้านก็หายไปต่อหน้าเลย   สามเณรเร็วไม่ถามอะไรทั้งสิ้น  เก็บข้าวของเดินธุดงค์ต่อ   เดินไปสักพักใหญ่  พระอาจารย์ชาวลาวกล่าวว่า  'เราไม่มีอะไรจะสอนสามเณรแล้ว  วิชาอาคมเราก็ถ่ายทอดให้จนหมดแล้ว  ดังนั้นเราจะแยกทางกันตรงงนี้   สามเณรเร็วอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด  ถึงเวลาแล้วที่สามเณรต้องออกจากร่มกาสาวพัสตร์  และเมื่อถึงเวลาสามเณรจะเข้ามาใต้ร่มกาสาวพัสตร์เอง  จงกลับไปทดแทนคุณแผ่นดินและเดินตรงไปทางทิศตะวันออก  จำคาถาที่เราสอบได้ใช่ใหม เดินท่องไปด้วยเดอ'    พูดจบพระอาจารย์ชาวลาวก็เดินหายไปทันที   สามเณรเร็วนึกว่าจะทำไงดีละเรา   แต่นึกถึงคำที่พระอาจารย์ชาวลาวสอนสั่งและก็นึกถึงหลวงปู่ญาท่านสวน   จึงเดินไปทางที่พระอาจารย์ชาวลาวบอก   เดินไปไม่ถึงชั่วโมง  ตัวสามเณรเร็วก็มาถึงหน้าวัดนาอุดมได้ยังไง  แปลกใจมาก  ทั้งๆ ที่เดินอยู่ในป่าประเทศลาวแท้ๆ  มันเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์จริงๆ  สามเณรเร็วจึงรีบไปหาโยมพ่อโยมแม่  ที่แปลกไปกว่านั้นตอนเดินธุดงค์แค่ไม่เกินห้าเดือน  แต่โยมพ่อโยมแม่ทักว่า  'เป็นยั่งใดเดินธุดงค์ตั้ง  ๓  ปีกว่า  จะกลับมาเกณฑ์ทหารบ่'   สามเณรเร็วจึงงง  นี่เราเดินธุดงค์สามปีกว่าเลยหรือ   แล้วก็ต้องเกณฑ์ทหารในวันรุ่งขึ้น    วันรุ่งขึ้นสามเณรเร็วไปเกณฑ์ทหารจับได้ใบแดง  ทบ.พลัดหนึ่ง  มีเวลาแค่  ๗  วันต้องไปรายงานตัว  จึงไปขอลาสิขาบทกับหลวงปู่ญาท่านสวน   ท่านก็บอกว่าไม่ต้องเสียใจถึงเวลาสามเณรจะกลับมาใต้ร่มกาสาวพัสตร์เอง   ตอนนี้ไปทำหน้าที่ลูกผู้ชายก่อน   
                    เป็นทหารอยู่  ๒  ปี ก็ปลดประจำการ  หลวงปู่เร็วบอกว่าเนื่องจากทางบ้านค่อนข้างอยากจน  จึงต้องหาเลี้ยงโยมพ่อโยมแม่และพี่น้องอีกหลายคน นายเร็ว   พรมไทย  (หลวงปู่เร็ว)   ในช่วงที่เป็นฆาราวาสก็ยังหมั่นศึกษาวิชาความรู้มาตลอด  ทำงานขยันอดทน  หนักก็เอา  เบาก็สู้  เสร็จจากงานก่อนกลับบ้านก็จะไปหาหลวงปู่ญาท่านสวนทุกวัน  ขอเรียนวิชาเขีนอักขระเพิ่มเติมทุกครั้งที่ไปหา  หลวงปู่ญาท่านสวนก็เมตตาสอนให้แบบเต็มสูตร  ครบทุกขั้นตอน   หลวงปู่เร็วเคยไปทำงานที่   อำเภอแกลง  จังหวัดจันทบุรี   เพื่อนที่ทำงานชวนไปกราบนมัสการหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่   พอหลวงปู่เร็วได้กราบหลวงปู่ทิม   หลวงปู่ทิมมองหน้าแล้วก็ยิ้ม  แล้วพลวงปู่ทิมก็พูดว่า  'โยมคนนี้มีของดีอยู่ในตัว  จงเอามาใช้ในทางที่ดีนะ'   หลวงปู่เร็วนั่งฟังแบบงงๆ  หลวงปู่ทิมก็พูดว่า  'วิชาอาคมที่โยมเรียนมานะ  ดีนักแล'  หลวงปู่เร็วก็ก้มกราบแล้วก็่ขอฝากตัวเป็นศิษย์  หลวงปู่ทิมก็จับศรีษะหลวงปู่เร็วแล้วบริกรรมคาถาแล้วเป่าลงไปที่กระหม่อมสามครั้ง   ตั้งแต่นั้นมาหลวงปู่เร็วทุกวันหยุดก็ไปกราบหลวงปู่ทิมเป็นประจำ   เพื่อนๆ ของหลวงปู่เร็วจะตั้งฉายาท่านว่าจอมขมังเวทย์   เพราะว่าหลวงปู่เร็วจะชอบสวดมนตต์นั่งสมาธิ  เขียนอักขระลงหนังสือทุกวันเป็นประจำไม่มีเว้น    มีอยู่วันหนึ่งเพื่อนร่วมงานมาหา  เมากันมาสามคน  ชวนหลวงปู่เร็วกินเหล้า  (หลวงปู่เร็วเป็นคนไม่กินเหล้า)  จึงปฏิเสธไป   เพื่อนค่นหนึ่งรู้สึกจะเมามากหยิบปืนขึ้นมาแล้วเล็งไปที่หลวงปู่เร็ว  แล้วพูดว่า   'เขาว่ามึงเป็นจอมขมังเวทย์เหรอ  กูขอลองหน่อย'   แล้วก็สับไกรดัง  แชะ  แชะ  แชะ  สามครั้ง  เพื่อนถึงกับงง   แต่ไม่ยอมลดราวาศอก  ยิงอีก  แชะ   แชะ   แชะ  เพื่อนอีกสองคนเข้าไปห้ามแย่งปืนเกิดลั่นลงพื้น  ปัง  ปัง  แล้วแย่งปืนมาได้   หลวงปู่เร็วก็ไม่โกรธเพื่อน  บอกว่าเมาแล้วก็ไปนอนเถอะ   แล้วหลวงปู่เร็วก็กลับเข้าบ้านไป  เช้าวันรุ่งขึ้น  เพื่่อนคนนั้นรีบมาขอขมาหลวงปู่เร็ว 
                      หลวงปู่เร็วทำงานอยู่หลายปี  ก็เดินทางกลับบ้านเกิด  ตัดสินใจว่าจะบวชพระ  เพราะทางบ้านก็มีฐานะดีแล้ว  ไม่ลำบากเหมือนก่อน   หลวงปู่เร็วจึงเดินทางไปหาหลวงปู่ญาท่านสวน  เพื่อขอบวชเป็นพระภิกษุ  หลวงปู่เร็วเดินเข้าไปก้มกราบหลวงปู่ญาท่านสวน   หลวงปู่ท่านสวนเอ่ยว่า  'ถึงเวลาแล้วโยมเร็ว  อาตมาเตรียมเครื่องบวชไตรจีวรไว้ให้โยมแล้ว  รับเป็นอุปัชฌาย์ด้วย'    หลวงปู่เร็วขนลุกไปทั้งตัว  เพราะยังไม่ทันพูดอะไรออกมาเลย  หลวงปู่ญาท่านสวนก็รู้แล้วว่าเราจะมาขอบวช

[ตามรอยพุทธ]

[html][/html]

พระครูวิโรจน์คุณาทร
(หลวงปู่เร็ว ฉันทโก)
วัดหนองโน บ้านหนองโน ตำบลหนองโน อำเภอตาลสุม จังหวัดอุบลราชธานี

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

พระครูวิโรจน์คุณาทร (หลวงปู่เร็ว ฉันทโก) วัดหนองโน บ้านหนองโน ตำบลหนองโน อำเภอตาลสุม จังหวัดอุบลราชธานี

[ตามรอยพุทธ]

พระครูวิโรจน์คุณาทร (หลวงปู่เร็ว ฉันทโก) วัดหนองโน บ้านหนองโน ตำบลหนองโน อำเภอตาลสุม จังหวัดอุบลราชธานี

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]

[ตามรอยพุทธ]